Nuevo artículo en veredes.
Segundo o dicionario da Real Academia Española, unha cadeira é un “asento con respaldo, polo xeral con catro patas, e en que só cabe unha persoa”. Esta definición académica pode resultar moi discutible desde o punto de vista da experiencia persoal, e xera unha interesante controversia:¿é unha cadeira a cinta que envolve os xeonllos e as costas deste indíxena Ayoreo, redeseñada por Alejandro Aravena para Vitra? Pero deixando ao carón a definición mesma, centrarémonos nas patas: como ben indica o D.R.A.E., xeralmente o obxecto componse de catro patas, aínda que resulta igualmente estable con tres pero, ¿podería construírse unha cadeira con só dúas patas?
Pero deixando ao carón a definición mesma, centrarémonos nas patas: como ben indica o D.R.A.E., generalmente o obxecto componse de catro patas, aínda que resulta igualmente estable con tres pero, podería construírse unha cadeira con só dúas patas?
A resposta a esta pregunta atribúese oficialmente a Mart Stam, arquitecto neerlandés vinculado ao grupo ABC, profesor na Bauhaus de Hans Meyer e socio fundador dos CIAM, entre outras actividades dunha biografía profesional moi destacada.
A solución parece agora sinxela: consiste nunha estrutura tubular en voladizo ? cantilever- de aceiro continua que se sustenta únicamente en dúas patas, que viran ao chegar ao chan ata atopar os puntos imaxinarios de apoio das patas inexistentes para garantir a estabilidade da peza. Con esa única estrutura resólvese tamén o respaldo, aínda que Stam proxectou unha versión en taburete que reduce a compejidad ao mínimo. Unha solución idéntica foi utilizada por Mies van der Rohe e Marcel Breuer, entre outras pezas na Nº313, que dá nome ao blog e á asociación que o sustenta.
Xosé Suárez, arquitecto
Santiago de Compostela, setembro 2012
Publicado en Nº 313 [sillas…]